Τα βουνά της Χάιντι!

Η Χάιντι ζει ευτυχισμένη με τον παππού της, ψηλά στο βουνό. Όμως, μια μέρα, η θεία της έρχεται και την παίρνει μακριά στην αποπνικτική πόλη. «Δε θα ξεχάσω ποτέ τον παππού», φωνάζει η Χάιντι. Μια μέρα θα γυρίσω πίσω σ’ αυτόν, υπόσχεται στον εαυτό της. Ένας ύμνος στη δύναμη της φιλίας και στην αγάπη της φύσης.

Η ΧάιντιΧάιντι, το Κορίτσι των Άλπεων,είναι ιαπωνική σειρά anime παραγωγής 1974, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Γιοχάνα Σπίρι. Αφηγείται τα παιδικά χρόνια ενός ορφανού κοριτσιού που μεγαλώνει στις ελβετικές Άλπεις μαζί με τον κτηνοτρόφο παππού της, σκορπώντας τη χαρά και την αισιοδοξία σε όσους βρίσκονται γύρω της.

Η σειρά έκανε πρεμιέρα στην ιαπωνική τηλεόραση στις 6 Ιανουαρίου του 1974 και ολοκληρώθηκε σε 52 εβδομαδιαία επεισόδια. Στη συνέχεια προβλήθηκε μεταγλωττισμένη σε δεκάδες χώρες, εκτοξεύοντας την καριέρα των Ισάο Τακαχάτα (σκηνοθεσία) και Χαγιάο Μιγιαζάκι (σχεδιασμός χώρων-τοπίων), οι οποίοι τις επόμενες δεκαετίες γνώρισαν παγκόσμια φήμη για τη διασκευή κλασικών έργων της παιδικής λογοτεχνίας σε anime.

 

Είναι δέντρα ψηλά, αιωνόβια που βρίσκονται είτε σε πεδινές είτε σε ορεινές περιοχές. Ο καρπός της βαλανιδιάς είναι το βαλανίδι (από το βάλανος), χρήσιμο για ζωοτροφές και στη βυρσοδεψία. Το ξύλο όλων των ειδών είναι βαρύ, σκληρό και δεν σαπίζει εύκολα. Χρησιμοποιείται στην οικοδομική, ναυπηγική, επιπλοποιία, στην κατασκευή σανίδων, δοκαριών και παρασκευάζονται από αυτό ξυλάνθρακες πολύ καλής ποιότητας. 

  Η δρυς η ποδισκοφόρος Φτάνει σε ύψος τα 25 μέτρα και σχηματίζει μεγάλα δάση στις περιοχές της Βορείου και Κεντρικής Ευρώπης Ο κορμός της έχει χρώμα γκριζωπό ή σκούρο γκρίζο και ο φλοιός βαθιές ρωγμές. Τα φύλλα της αναπτύσσονται μαζί με τα άνθη και είναι ενωμένα, λεία και έχουν ακανόνιστους λοβούς. Τα βαλανίδια έχουν χαρακτηριστικό μακρύ ποδίσκο. Στην Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλές ορεινές περιοχές και σε υψόμετρο από 800-1000 μέτρα. Είναι γνωστή και με τις ονομασίες ρουπάκι, ρένια και ροτούκι.

 

 

Το ξύλο της οξιάς έχει πολλές χρήσεις: ως καύσιμη ύλη, παράγει εξαιρετικό κάρβουνο, ενώ η ξυλεία από οξιές με υψηλό κορμό, αφού πρώτα υποστεί στέγνωμα για να ελαττωθεί το μειονέκτημα της ελαστικότητας, είναι κατάλληλη για την επιπλοποιία, την τορνευτική κλπ. Επίσης τα σπέρματα κάρυα της οξιάς είναι πολύ πλούσια σε άμυλο και ελαιούχες ουσίες, κι αποτελούν τροφή για τους χοίρους. Από τα σπέρματα εξάγεται ένα έλαιο που έχει την ιδιότητα να μη ταγγίζει και χρησιμοποιείται ως φωτιστικό ή ως εδώδιμο. Σπουδαία είναι και η χρήση του κρεοζώτου στη φαρμακευτική ως αποχρεμπτικού βακτηριοστατικού, το οποίο παράγεται κατά την ξηρή απόσταξη του ξύλου της οξιάς. 

Τύπωμα με φύλλα

 

 

 

 

 

φρέζια

έλατο

 

 

 

χειμωνανθός

 

 

έντελβαϊς

 Το όνομα Edelweiss (ορθός γερμανικός τονισμός έντελβαϊς) χρονολογείται από το 1784 και προέρχεται από τις γερμανικές λέξεις edel (ευγενές) και weiss (λευκό).

Το εντελβάις (επιστημονική ονομασία:Λεοντοπόδιον το αλπικόν) είναι μικρό, άσπρο και χνουδωτό φυτό με άοσμα άνθη, που υπάγεται στην οικογένεια των συνθέτων. Όταν καλλιεργείται σε πεδινά εδάφη, τα κοτσάνια του γίνονται μακρύτερα και η ανάπτυξή του άχαρη γιατί χάνει το συμπαγές σχήμα του και τη χνουδωτή υφή στα πέταλα του. 

 

 

ανεμώνες

 

Ο σκύλος Αγίου Βερνάρδου είναι μια φυλή πολύ μεγάλου σκύλου εργασίας από τις δυτικές Άλπεις, στην Ελβετία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Είχε αρχικά εκτραφεί στο Πέρασμα του Αγίου Βερνάρδου για διάσωση. Η φυλή έχει γίνει διάσημη μέσα από ιστορίες αλπικών διασώσεων, καθώς και για το τεράστιο μέγεθος της. Φτάνει σε ύψος τα 66 εκατοστά, αλλά οι πιο ψηλοί έως και τα 82 εκατοστ.

Πρόκειται για ένα μεγαλόσωμο σκυλί συντροφιάς και φύλακας, με καταγωγή από τις Ελβετικές Άλπεις. Χαρακτηρίζεται από έναν ογκώδη και τεράστιο σωματότυπο (βάρος: 50-91 kg και ύψος: 64-76 cm) και το τρίχωμα του είναι πλούσιο, ώστε να αντέχει στις πολύ κρύες θερμοκρασίες. Το τρίχωμα του ποικίλει και μπορεί να είναι μακρύ με ελαφρύ κυματισμό ή κοντό και σκληρό και στην ουρά να είναι πιο μακρύ. Κατά βάση, περισσότερο μαλλί υπάρχει στην περιοχή του κεφαλιού, των ποδιών και της ουράς. Τα μάτια του είναι σκούρα και όχι ιδιαίτερα μεγάλα και παρομοίως τα αυτιά του, που είναι μεσαίου μεγέθους και κρεμαστά. Το κύριο χρώμα του είναι άσπρο με κηλίδες σε γήινα χρώματα όπως καφέ, μαύρο, κανελί, αλλά εμφανίζεται και σε καφέ με ρίγες σε πιο σκούρες αποχρώσεις. Το προσδόκιμο ζωής του υπολογίζεται στα 8-10 έτη

wiki